XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
MADALEN - Gure Euskera il den, ta betiko; etzegon, ez, alderdi onik.
MARITXO - ¡Neska!.
MADALEN - Entzun ezaidan.
MARITXO - Entzungo diñat... baño....
MADALEN - ¿Bai,
Ez didan, ez,
MARITXO - ¿Ez ote bada? Gero gerokoak, Madalen.
MADALEN - Etzeukanat eztarria geyegi minberatu bearrik.
Baden arrazoi bat argia ta garbia.
Adieraziko naun.
MARITXO - Ea, bada, tira....
MADALEN - Gure Euskera den
Itz baten: Euskera ez den, ¡ezin izan!
¿Entzuten?.
Orra, Mari, nik esan guzia.
MARITXO - Irekin naun, Madalen.
MADALEN - ¿Ez al den nabaitu nola zijoanan Euskera egunez-egun urritzen, nasten ta galtzen?.
Gero ta gutxiago zerabilkiñagu aotan, atzerrietako aide ustelkorrai gaurrko euskaldun aulok idegi zizkionagu ateak zabal... Geok geren zabarrkeriaz ondatu diñagu Euskera....
MARITXO - Ago, Madalen, geok geren zabarrkeriaz ondatu badiñagu Euskera, ta geok sorrtu badiñagu kaltea ¿ez al dakusan, gere eskuetan zeukagunala osabidea?.
MADALEN - ¿Nola ordea?.
MARITXO - No; gazteok gaitun etorrkizunaren itxaropidea; guk, emen urbildu gaitunok, oraindañoko erruaz damuturik, ¡guziz gain Euskera piztu nai diñagu! ¡Euskera beti itzegin! ¡Euskeraren usai gozoaz Euskalerri guzi-guzia atsegindu! ¿Guk
MADALEN -Ala den, egia, Mari, baña....